Monday, January 31, 2005

شک داشتم اما مطمئن شدم که: صدای این گیتاره که خریدم عالی است. اما باوجود ارزان بودنش و با وجود اینکه در انتخابش بر حسب کیفیت صدایش و خیلی حسی و از روی گوش عمل کردم، اما به طرز غیرمنتظره ای خوب در آمد. اولش نگرانیش یک هفته ام را خراب کرد اما حالا می بینم که خیلی بهتر از تصور اولیه ام قبل از خریدش از آب در آمده.
فقط نمیدانم چرا از دیروز بدنه اش خر خر می کند.

آخ چقدر این سیم بم رو دوست دارم. دقیقا همونطوری که پیتزای پنیر رو دوست دارم. این گیتاره هم که سیم های بمش معرکه است. کاش حالشو داشتم صداشو اینجا میذاشتم. نکنه بعد از مدتی صداش مثل اون یکی گرفته بشه؟ وقتی خواستم سیمشو عوش کنم چه سیمی بگیرم؟ که باز هم همین صدا رو بده؟ ها؟ (این اضطراب، لذت گوش دادن به صدای فعلی رو بیشتر می کنه!) :E
( مثل آهنگی که از رادیو پخش میشه و مثل ماهی که میدونی الان سر می خوره می ره)
Pao Chia 394CE

1 Comments:

Blogger آ said...

آره منم از صدای سیم بمش خوشم اومد. یه جوری بود. یه جور خوبی بود.

11:28 PM  

Post a Comment

<< Home