آدم وقتی ناراحته، با خودش میگه کاشکی یکی از بالا بیاد و آرومش کنه: تحلیلش کنه، خوشحالش کنه، بهش امید بده. درست مثل کودکی ها مون، که وقتی زیر گریه می زدیم یک نفر از روی زمین ما رو برمی داشت، و بعدش ناگهان اوضاع خوب می شد! الان اما چنین کسی فقط در ذهن ما هست.