سالهاست که روز تولدم حالم گرفته می شود و تمام آن روز (که همه درباره آدم حرف می زنند)، آدم بی حس و دپرس است. نمیدانم این مختص شخصیت من است یا همه اینطورند. من از اینکه وارد سال بعدی بشوم حالم گرفته می شود. فقط دو سال است که متوجه این ماجرا شده ام و به آن آگاه شده ام.

شاید تبریک را برای آن می گویند که بفهمانند که یادت هست. اما چگونه باید گفت؟ روز بدی است چون آدم یک سال بزرگ تر می شود خصوصا برای من که نمیخواهم بالاخره یزرگ شوم! اصلا نمیدانم آیا باید چنین چیزی را تبریک گفت یا نه. اما اگر کاری برای آدم نکنند بدتر است و خیلی حالش گرفته می شود. این روزی است که آدم، خودش در انفعال، و بقیه در تکاپو برای او هستند. چون برای هر من، این روز روز آن من است.